چکیده:
برابر اصل 34 قانون اساسی،افراد حق دارند که به دادگاه مراجعه نمایند و تقاضای رسیدگی به ادعای خود را از آن مرجع خواستار شوند،همین مطلب به نوعی دیگر در ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی پیش بینی شده است که این ماده ،بیان داشته هرشخص ذینفع می تواند ،برابر قانون رسیدگی به دعوا را از دادگاه تقاضا نماید. با بررسی برخی از مواد قانون مارالبیان معلوم می شود که ،همانطور که قانونگذار حق مراجعه به مراجع را برای افراد پیش بینی نموده است ،حق صرفنظر کردن و باز پس گرفتن ادعا یا دعوا را برای افراد قائل شده است .ماده 107 قانون مرقوم ،بیان داشته : ((استرداد دعوا یا دادخواست به ترتیب زیر صورت می گیرد: الف)خواهان می تواند در اولین جلسه دادرسی ،دادخواست خود را مسترد نماید.در این صورت دادگاه قرار ابطال دادخواست صادر می نماید. ب)خواهان می تواند مادامی که دادرسی تمام نشده ،دعوی خود را مسترد نماید.در این صورت دادگاه قرار رد دعوا صادر می نماید.ج)استرداد دعوا،پس از ختم مذاکرات در صورتی ممکن است که یا خوانده راضی باشد یا اینکه خواهان از دعوای خود به کلی صرفنظر نماید.)) با ذکر این مقدمه پس از بررسی معنای لغوی ((استرداد))به تحلیل بندهای فوق می پردازیم.

کلید واژه ها : استرداد دعوی ، دادخواست ، آیین دادرسی مدنی