آیین نامه اجرایی قانون اصلاح تبصره الحاقی ماده 19 قانون‌مجازات اسلامیمصوب دی ماه سال 1378 مجلس شورای اسلامی
ماده 1 ـ دادگاه باتوجه به علل و جهات ارتکاب جرم و شخصیت متهم، نوع جرم، میزان محکومیت دوری و نزدیکی محل اقامت اجباری با محل ارتکاب جرم، امکان اشتغال یا عدم امکان اشتغال‌محکوم علیه در محل و همچنین با در نظر گرفتن نقاطی که از طرف وزارت کشور برای اقامت‌اجباری مناسب تشخیص داده نشده‌اند شهری را به عنوان محل اقامت اجباری محکوم علیه معین‌می‌نمایند.
ماده 2 ـ وزارت کشور می‌تواند نقاطی را که به لحاظ شرایط سیاسی، امنیتی، اجتماعی و غیره برای‌اقامت اجباری مناسب نمی‌باشند هر سال یک بار تهیه و از طریق وزارت دادگستری به قوه قضاییه جهت ابلاغ دادگاهها ارسال نماید.
ماده 3 ـ چنانچه وزارت کشور تغییر محل اقامت اجباری محکومی رابه لحاظ شرایط سیاسی،امنیتی، اجتماعی و غیره لازم تشخیص دهد مستدلا مراتب از طریق دادگستری به قوه قضائیه جهت‌ابلاغ به دادگاه اعلام می‌شود.
ماده 4 ـ نقطه نظرات مقامات محلی، در مورد آثار و تبعات حضور محکومان در محل از طرف آن مستقیماً به وزارت کشور
ارسال‌می‌شود تا در هنگام تعیین نقاط اقامت اجباری، مورد توجه قرار گیرند.
ماده 5 ـ دادگاه با بررسی مشکلات ناشی از اجرای حکم، چنانچه تغییر محل اقامت اجباری را لازم بداند نسبت به تعیین محل دیگر اتخاذ تصمیم می‌نماید.
ماده 6 ـ نظارت بر اجرای صحیح حکم اقامت اجباری توسط دادگاه صادر کننده رای از طریق مرجع‌مجری حکم به عمل می‌آید.
ماده 7 ـ وزرای دادگستری و کشور به منظور رفع معضلات اجرایی ناشی از تعیین اقامت اجباری محکومان، حداقل یک بار در سال جلسه‌ای تشکیل خواهند داد.
ماده 8 ـ این آیین نامه در اجرای قانون اصلاح تبصره الحاقی به ماده 19 قانون مجازات اسلامی،مصوب 27/10/1378 در 8 ماده توسط وزارت دادگستری با هماهنگی وزارت کشور تهیه و درتاریخ 27/3/1380 به تصویب رئیس قوه قضاییه رسیده است.
کلید واژه ها : جزا ، آیین نامه قانون مجازات اسلامی ، جدیدترین ایین نامه قانون مجازات اسلامی
آیین نامه اجرایی قانون اصلاح تبصره الحاقی ماده 19 قانون‌مجازات اسلامی
تنظیمات متن :
