دکتر فرانسیس آدولف پرنی، مشهور به مسیو پرنی، بانی و پیشنهاد دهندۀ گشایش مدرسۀ عالی حقوق در ایران و نخستین رئیس این مدرسه بود. او دکترای علم حقوق در شاخۀ کیفری را از فاکولتۀ پاریس دریافت کرده و مدعی العموم (دادستان ) دولت فرانسه بود. موسیو پرنی، به دلیل نیاز وزارت عدلیه ودولت وقت به مستشار حقوقی عالی رتبه،به درخواست دولت وقت و موافقت رسمی رئیس جمهوری فرانسه، به ایران آمد. در یازدهم اوت ۱۹۱۱(م) به عنوان مستشار حقوقی و مشاور عالی قضایی (در کابینۀ صمصام السطلنه و به هنگام وزارت عدلیۀ حسن پیرنیا) به استخدام وزارت عدلیه درآمد.
با شروع جنگ بین الملل اول، دکتر پرنی به فرانسه رفت و پس از پایان جنگ به ایران بازگشت. مراجعت او با وزارت نصرت الدوله فیروز در وزارت عدلیه و وثوق الدوله در وزارت خارجه مصادف بود. در این زمان موسیو پرنی (همان طور که در تاریخچه گفته شد) پیشنهاد تأسیس مدرسۀ عالی حقوق را ارائه کرد و پس از بررسی ها و تلاشهای فراوان، در زمان تجدید ششمین دورۀ کنترات او با وزارت عدلیه، سرانجام«پروژه پیشنهاد تأسیس مدرسۀ عالی حقوق» او مورد پذیرش قرار گرفت. او پس از گشایش مدرسۀ عالی حقوق، در کنار ریاست بر امور مدرسه، به تدریس دروس حقوق جزا و اصول محاکمات کیفری پرداخت.
موسیو پرنی، علاوه بر فعالیت در مدرسۀ عالی حقوق، به دلیل ماهیت شغلی خود به عنوان مستشار حقوقی وزارت عدلیه، عضو کمیسیونهای مختلف تهیه و تدوین قوانین بود که به عنوان نمونه می توان از کمیسیون آیین دادرسی کیفری، کمیسیون امتحانات از قضات استخدامی عدلیه و کمیسیون ترفیع رتبۀ قضات، نام برد.
در دهم صفر ۱۳۳۰ (ه.ق) و همچنین سال ۱۳۳۵ (ه.ق.)، نشانهای عالی علمی کشور به پاس خدمات علمی و قضایی ارزندۀ دکترفرانسیس آدولف پرنی، به وی اعطا شد. موسیو پرنی پس از سازماندهی مدرسۀ عالی حقوق و واگذاری پست ریاست مدرسه به محمدعلی فروغی (ذکاء الملک ) و خاتمۀ مدت مأموریت خود در ایران، در سال ۱۹۲۵ (م) به فرانسه بازگشت.
کلید واژه ها : دکتر فرانسیس آدولف پرنی
دکتر فرانسیس آدولف پرنی
تنظیمات متن :
