در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در مشهد متولد شد. دورة ابتدایی را در مشهد و دورة متوسطه را در دبیرستان فرخی تهران به پایان رساند. در سفرهایی كه طی دهة ۱۳۴۰ به فرانسه كرد، دوره های یك سالة جرم یابی ، كشف جرایم و جرم شناسی را كه ویژة ضابطین دادگستری بود، در دانشكدة حقوق پانتئون و مدرسة عالی مولن فرانسه گذرانید. در سال ۱۳۴۴ وارد دانشكدة حقوق دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۸ رتبه اول كنكور فوق لیسانس حقوق جزایی گردید. در سال ۱۳۴۹ به فرانسه رفت و دردانشكدة پانتئون دكترای دانشگاهی حقوق جزا را دریافت كرد. وی در سال ۱۳۵۱موفق به دریافت دیپلم تحصیلات عالی حقوق خصوصی (D.E.S.) شد. سپس دكترای تخصصی علوم كیفری را دریافت كرد. دكتر گلدوزیان به مدت دو سال در دادگاه شهرستان كرتیل پاریس به كارآموزی نزد قاضی اجرای مجازاتها پرداخت . در سال ۱۳۵۵ با ارائه پایان نامة (قیومیت جزایی ، به دكترای دولتی حقوق بعد از اخذ (D.E.S.) دست یافت . در همین سال سمیناری دربارة قیمومیت جزایی در دیوان عالی كشروفرانسه برگزار كرد كه از سوی استادان و قضات و صاحبنظران حقوق این كشور موردتوجه قرار گرفت و متن آن در نشریة علم كیفر و حقوق جزای فرانسه به چاپ رسید و دردائرة المعارف فرانسه از آن استفاده شد. ترجمة آن نیز در نشریة حقوق تطبیقی دانشكدة حقوق به چاپ رسید.
پس از بازگشت به ایران در ۱۳۵۵ به عنوان محقق در مؤسسه مطالعات حقوق اسلامی وتطبیقی دانشكدة حقوق دانشگاه تهران مشغول به كار شد و همزمان در دانشگاه ملی ایران ، موسسه علوم بانكی ، مجتمع آموزش عالی قم ، دانشكدة حقوق دانشگاه تهران (عضو هیأت علمی ) دانشكده علوم قضایی ، دانشگاه شهید بهشتی به تدریس پرداخت كه تا هم اكنون نیز ادامه دارد. وی دارای رتبة استادان دانشگاه بوده و وكیل دعاوی ،مشاور حقوقی ، و مترجم رسمی نیز می باشد. همچنین ایشان دارای درجة پروفسوری حقوق و عضویت در هیأت علمی دانشگاه بین المللی هاوایی می باشد.
مهمترین آثار تألیفی و تحقیقی دكترگلدوزیان عبارتند از:
۱ ـ حقوق جزای عمومی (دوجلدی )
۲ ـ حقوق جزای اختصاصی (جلد اول )
۳ ـ گفتارهایی در حقوق كیفری
۴ ـ حقوق كیفری اختصاصی تطبیقی
۵ ـ بایسته های حقوق جزای عمومی (۱و ۲و۳)
۶ـمحشای قانون مجازات اسلامی
و مقاله های حقوقی متعددی كه در نشریات حقوقی مختلف به چاپ رسیده است .
- ایرج گلدوزیان، استاد دانشگاه، متولد ۱۳۱۸ مشهد
اخذ دیپلم علوم طبیعى از دبیرستان فرخى تهران در سال ۱۳۳۷
اخذ مدرك لیسانس حقوق از دانشگاه تهران، ۱۳۴۷
اخذ مدرك فوق لیسانس (دیپلم) حقوق خصوصى در دانشگاه پاریس ۲ (پانتئون)، ۱۳۵۲
اخذ مدرك دكتراى دانشگاهى حقوق جزا از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۱
اخذ مدرك دكتراى تخصصى علوم كیفرى از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۳
اخذ مدرك دكتراى دولتى حقوق از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۵
تدریس در دانشگاه ملى (شهید بهشتى) از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۷۰
استادیار مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران، ۱۳۵۸
استادیار دانشكده حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران، ۱۳۵۹
دانشیار دانشگاه تهران، ۱۳۶۸
استاد دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ تاكنون
مدیركل حقوقى دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۴ به مدت ۳ سال
معاون ادارى - مالى دانشكده حقوق دانشگاه تهران از سال ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۷۳
عضو آكادمى بین المللى حقوق تطبیقى
عضو انجمن هانرى كاپیتان فرانسه
عضو مجمع نشر حقوق به زبان فرانسه
تألیف ۲۵ مقاله علمى و كتابهاى ۱- حقوق جزاى عمومى، ۲- حقوق جزاى اختصاصى، ۳- گفتارهایى در حقوق كیفرى، ۴- حقوق كیفرى اختصاصى تطبیقى، ۵- بایسته هاى حقوق جزا و ۶- قانون مجازات اسلامى
هم اكنون چهار دهه تحصیل، تحقیق و تدریس در حوزه هاى حقوق جزا و حقوق خصوصى را در كارنامه خود دارد و در مقاله اى كه چندى پیش به قلم آیت الله العظمى سیستانى مرجع شیعى ایرانى مقیم عراق در روزنامه كثیرالانتشار داخل ایران چاپ شد، این مرجع شیعى در یك مورد به كتاب «بایسته هاى حقوق جزا»ى این استاد دانشگاه تهران استناد كرده است.
ایرج گلدوزیان متولد ۱۳۱۸ شهر مشهد است كه تحصیلات ابتدایى را در همان شهر طى مى كند و دوره متوسطه را در شهر تهران و در مدرسه فرخى واقع در جنوب تهران به پایان مى رساند.
دیپلم علوم طبیعى را از این دبیرستان به سال ۱۳۳۷ اخذ مى كند. به یاد دارد كه به عنوان عضو تیمهاى والیبال و فوتبال مدرسه اش در سطح دبیرستان هاى جنوب و شرق تهران مقام اولى را كسب مى كند. شاگردى كه پینگ پنگ هم بازى مى كرده و از جنبه اخلاقى و تربیتى به گونه اى بوده كه دبیران مدرسه فرخى از او به عنوان الگو یاد مى كرده اند و از دیگر دانش آموزان مى خواسته اند كه مثل او باشند. این نوع برخوردها باعث مى شده كه او بیش از پیش نسبت به دیگران محترمانه رفتار كند.
در سال ۱۳۳۷ به خدمت نظام وظیفه اعزام مى شود و در قسمت حقوق و قوانین ژاندارمرى خدمت مى كند. بعد از گذراندن دوران سربازى در سال ۱۳۴۰ در رشته زبان و ادبیات فرانسه دانشكده ادبیات دانشگاه تهران تحصیلات خود را ادامه مى دهد. او در سال ۱۳۴۴ در رشته حقوق دانشكده حقوق دانشگاه تهران هم پذیرفته مى شود، بالاجبار دوره ۶ ساله تحصیل در زبان فرانسه را ناتمام گذاشته و به تحصیل در رشته حقوق روى مى آورد. در كنكور ورودى حقوق نفر سى و چهارم مى شود و رشته حقوق قضایى را براى تحصیل بر مى گزیند. در اسفند سال ۱۳۴۷ به عنوان دانش آموخته این رشته كار خود را در این دوره به پایان مى رساند.
او البته در سال ۱۳۴۰ به كشور فرانسه عزیمت نموده و دوره یك ساله كلاسهاى جرم یابى و كشف علمى جرایم و جرم شناسى را كه مخصوص ضابطین دادگسترى فرانسه بوده، در دانشكده حقوق پانتئون (Panteon) و مدرسه عالى مولن فرانسه گذرانده است.
او در كنكور ورودى فوق لیسانس دانشكده حقوق و علوم سیاسى در رشته حقوق جزایى موفق به احراز رتبه اول مى شود. بعد از دو ترم تحصیل در این رشته در سال ،۱۳۴۹ علم آموزى اش را در این دوره ناتمام و به زعم خودش به دانشگاه معتبرترى در اروپا راه پیدا مى كند.
وى عازم فرانسه شده بود و به طور همزمان در چند رشته مصمم مى شود تحصیلاتش را در مقاطع عالى ادامه دهد.
در دانشكده پاریس ۲ (پانتئون) در رشته حقوق خصوصى مشغول تحصیل شده و در سال ۱۳۵۲ فارغ التحصیل این رشته در مقطع كارشناسى ارشد شناخته مى شود. او دكتراى دانشگاهى رشته حقوق جزا را در همان دانشكده از همان سال ۴۹ شروع و در سال ۱۳۵۱ به پایان مى رساند، ولى دیگر از تزش با عنوان «جغرافیاى جزایى ایران» دفاع نمى كند.
باز دكتراى تخصصى (سیكل سوم) علوم كیفرى را كه از همان ۱۳۴۹ شروع كرده بود، در سال ۱۳۵۲ به پایان مى رساند با تزى تحت عنوان «آزادى مشروط».
«آزادى مشروط در حقوق ما هم پذیرفته شده. كسى كه محكومیت به حبس پیدا كرده، بعد از طى كردن نصف مدت حبس اگر تضمین كافى بدهد كه در آینده مرتكب جرم نشود و رفتارش هم از این موقعیت حكایت كند دادگاه مى تواند با آزادى مشروط او موافقت كند. اگر این فرد نوعى مرتكب جرم جدید شود، مجازات جرم جدید را با مجازات جرم قبلى باید تحمل كند. در ایران دادگاه آزادى مشروط را مى تواند تعیین كند و در فرانسه قاضى اجراى مجازات ها با این نوع آزادى موافقت مى كند».
اعطاى آزادى مشروط، از طرف دادگاه قانوناً ارفاق تلقى مى شود و لذا رد تقاضا قابل شكایت نیست. در ضمن جلب رضایت مدعى خصوصى شرط استفاده از آزادى مشروط نیست. مدت آزادى مشروط اصولاً شامل بقیه مجازات است ولى دادگاه مى تواند مدت آن را تغییر دهد و در هر حال در اجراى ماده ۴۰ قانون مجازات اسلامى كمتر از یكسال و زیادتر از پنج سال نخواهد بود. مگر اینكه بقیه حبس كمتر از یكسال باشد كه در این صورت مدت آزادى مشروط معمولاً برابر بقیه مدت حبس است.
علاوه بر این موارد، ارتكاب هر نوع جرم در مدت آزادى مشروط حتى جرایم غیر عمدى باعث از بین رفتن آزادى مشروط است. ایرج گلدوزیان در تز خود از چنین تاسلیسى مفید و مناسب دفاع مى كند. وى مدرك دكتراى حقوق دولتى حقوق را نیز در سال ۱۳۵۵ با دفاع از تز «قیمومت جزایى» اخذ مى كند.
وى در ارتباط با این تز مى گوید: «اشخاصى هستند كه به ارتكاب جرم عادت دارند و قادر به كنترل وثبات خودنیستند. در فرانسه، تاسلیسى در پوشش مكتب دفاعى اجتماعى ایجاد شد كه چنین فردى مجازات حبس اش ۱۰ سال باشد ولى این فرد تحت نظارت تشكیلات قضایى در اردوگاههاى خاصى باشد. به مدت ۵ سال این موضوع تحت بررسى قرار گرفت و بالاخره نتیجه گرفته شد كه اجراى چنین حالتى براى كشور فرانسه پر هزینه خواهد بود. او در مقابل ۵ استاد راهنما، مشاور و متخصص و در عین حال مشهور و صاحب نام در زمینه حقوق از تز خود دفاع مى كند و با درجه افتخار آمیز كارش را در این خصوص به پایان مى رساند.
در همان زمان سمینارى درباره قیمومت جزایى در دیوان عالى كشور فرانسه برگزار شد كه از سوى استادان و قضات و صاحب نظران حقوق این كشور مورد توجه قرار گرفت و متن ارائه شده توسط گلدوزیان و همكارانش در زمینه قیمومت جزا در نشریه علم كیفر و حقوق جزاى فرانسه (۱۹۷۶) به چاپ رسید و ترجمه آن هم در شماره ششم نشریه مؤسسه حقوق تطبیقى دانشگاه تهران انتشار یافت.
او در ارتباط با تز آزادى مشروط، قریب به دو سال در دادگاه شهر كرتیل پاریس نزد قاضى اجراى مجازات ها كار آموزى داشته است. ثمره این كار آموزى را هم آشنا شدن با نحوه اجراى عدالت و دقت در دادرسى در آن كشور قلمداد مى كند.
در زمان حضورش در فرانسه از سفر به شهرهاى فرانسه و دیگر شهرهاى فرانسوى غافل نبوده و چه به صورت گروهى و چه به صورت فردى به مسافرت رفته است وى اعتقاد دارد در آنجا افراد چندان وارد زندگى خصوصى دیگران نمى شوند. «ممكن است یكى دو بار پیش شما بیایند و یكى دوبار هم شما را به منزل خود دعوت كنند. در مجموع وجهه ما ایرانیان در آنجا از نظر افكار عمومى بهتر از آفریقایى ها و اعراب است. البته ژاپنى ها در آنجا نسبتاً محبوب هستند».
ایرج گلدوزیان بعد از بازگشت به ایران یعنى در سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۷۰ در دانشگاه ملى «شهید بهشتى» به صورت حق التدریس مشغول به تدریس شده بود. از سوى دیگر به عنوان محقق در مؤسسه حقوق تطبیقى دانشگاه تهران هم كار تحقیقاتى را از سر گرفت تا سال ۱۳۵۸. از این سال در مجتمع آموزش عالى قم (وابسته به دانشگاه تهران) عضو هیأت علمى شد و در سال پس از آن نیز استادیار و عضو هیأت علمى دانشكده حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران شد.
او علاوه بر كار تدریس و تحقیق چند سال در معاونت ادارى - مالى دانشكده حقوق دانشگاه تهران به كار پرداخت و قبل از آن هم مدیر كل حقوقى دانشگاه تهران شده بود.
گلدوزیان داراى پروفسورى حقوق و عضویت در هیأت علمى دانشگاه بین المللى هاوایى است. در سال ۱۳۶۸ با تقدیر هیأت ممیزه دانشگاه تهران دانشیار مى شود و در سال ۱۳۷۳ استاد این دانشگاه. حكم پایه ۲۶ استادى وى نیز در روز هشتم تیرماه ۱۳۸۴ به ایشان ابلاغ شده است.
او همواره در سالیان اخیر تلاش كرده كتاب هایش «به روز» باشد و از این روحتى كتاب هایى با تیراژ ۵ هزار جلد او پس از اندك زمانى نایاب مى شود.
در حال حاضر تهیه كتاب حقوق جزا جرائم اقتصادى را در دست تألیف دارد.
مى گوید: هر چقدر تعداد دانشجویانش در كلاس بیشتر باشد لذت بخش تر است، مثلاً كلاس هاى مقطع لیسانس برایش اینگونه است و او در چنین فضایى به ذوق مى آید.
از حقوق به خاطر اجراى قانون و برقرارى نظم و امنیت در جامعه دفاع مى كند و در پایان چنین اظهار نظرى دارد:
«هدفم جلب افكار دانشجویان به حاكمیت قانون و احترام به حاكمیت قانون است. خوبى و بدى اش را نباید چندان بهانه كنیم، بالاخره اجراى قانون با همین وضع كنونى از هرج و مرج جلوگیرى مى كند».
کلید واژه ها : دکتر ایرج گلدوزیان
دکتر ایرج گلدوزیان
تنظیمات متن :
