‌لايحه قانوني تعيين بهاي خدمات فرودگاهي و پروازي

‌فصل اول - تعاريف

‌مصوب 1358.5.21

‌ماده 1 - اصطلاحاتي كه در اين قانون به كار برده شده از نظر اجراي اين قانون به شرح زير تعريف مي‌شوند:

‌الف: فرودگاه: به محلي اطلاق مي‌شود كه در قلمرو حاكميت دولت ايران احداث شده و آماده فرود، توقف و پرواز هواپيما باشد.

ب: حداكثر وزن مجاز هواپيما: منظور حداكثر وزن مجاز هواپيما هنگام بلند شدن مي‌باشد كه در گواهينامه معتبر صلاحيت پرواز هواپيما ذكر شده‌و در صورتي كه چنين گواهينامه‌اي در دسترس نباشد، حداكثر وزن مجاز هواپيما همان است كه در نشريه كارخانه سازنده هواپيما يا نشريات معتبر‌بين‌المللي (‌به انتخاب سازمان هواپيمايي كشوري) درج گرديده است.

ج: روز: فاصله زماني بين طلوع و غروب آفتاب در فرودگاه مربوطه مي‌باشد.

‌د: شب: فاصله زماني بين غروب و طلوع آفتاب در فرودگاه مربوطه مي‌باشد.

ه: توقف: منظور توقف هواپيما در فاصله بين هر فرود و برخاستن مي‌باشد.

‌و: هواپيماي خصوصي: عبارت از هواپيمايي است كه گواهينامه صلاحيت پرواز آن مشروط بر عدم استفاده هواپيما در حمل و نقل عمومي صادر‌شده باشد و براي پروازهاي خصوصي بدون قصد انتفاع بازرگاني مورد استفاده قرار گيرد.

‌ز: پرواز توريستي: پروازي است كه به طور دربست اختصاص به تورهاي مسافربري جهت بازديد از ايران دارد.

ح: پرواز دانشجويي: پروازي است كه به طور دربست اختصاص به دانشجويان ايراني دارد.

‌فصل دوم - طبقه‌بندي فرودگاه‌هاي كشوري

‌ماده 2 - به منظور محاسبه بهاي خدمات مندرج در اين قانون فرودگاه‌هاي كشور به شرح زير طبقه‌بندي مي‌گردند.

‌الف: كليه فرودگاه‌هاي بين‌المللي و غير بين‌المللي كشور كه داراي سرويس تقرب مي‌باشند.

ب: فرودگاه‌هايي كه داراي باند اسفالت مي‌باشند.

ج: ساير فرودگاه‌هاي كشور.

‌فصل سوم - بهاي خدمات فرودگاهي و پروازي

‌ماده 3 - بهاي خدمات فرود

‌هواپيماهاي مشمول اين قانون براي هر دفعه فرود در فرودگاه‌هاي زير براي هر هزار كيلوگرم وزن بايستي وجوه زير را بپردازند.

‌الف: فرودگاه‌هاي رديف الف ماده 2 براي هر هزار كيلوگرم 300 (‌سيصد) ريال

ب: فرودگاه‌هاي رديف ب ماده 2 براي هر هزار كيلوگرم 250 (‌دويست و پنجاه) ريال

ج - فرودگاه‌هاي رديف ج ماده 2 براي هر هزار كيلوگرم 150 (‌يك صد و پنجاه) ريال

‌تبصره 1 - حداقل دريافتي براي هر فرود 3000 (‌سه هزار) ريال خواهد بود.

‌تبصره 2 - در فرودگاه بين‌المللي مهرآباد بين ساعات 9 شب الي 8 صبح (‌محلي)

‌بيست و پنج درصد اضافه دريافت خواهد گرديد.

‌تبصره 3 - از كليه هواپيماهاي دربست، و فوق‌العاده (‌اضافه از برنامه منظم پرواز) به استثناي پروازهاي دربست دانشجويي و توريستي بيست و‌پنج درصد اضافه دريافت خواهد گرديد.

‌ماده 4 - بهاي توقف

‌هواپيماهاي مشمول اين قانون بايستي بابت مازاد بر 2 ساعت توقف در فرودگاه وجوه زير را بپردازند.

‌الف: براي هر ساعت توقف اضافي بين ساعات 5 تا 21 (‌محلي) در فضاي باز ده درصد بهاي فرود مندرج در ماده 3

ب: براي هر ساعت توقف اضافي بين ساعات 21 تا 5 (‌محلي) در فضاي باز بيست درصد بهاي فرود مندرج در ماده 3

ج: براي هر ساعت توقف اضافي در آشيانه سي درصد بهاي فرود مندرج در ماده 3

‌تبصره 1 - براي ساعاتي كه هواپيما به دستور مقامات صلاحيتدار ناگزير از توقف باشد بهاي توقف دريافت نمي‌گردد.

‌تبصره 2 - پروازهاي توريستي تا 24 ساعت از پرداخت بهاي توقف معاف مي‌باشند.

‌تبصره 3 - در محاسبه ساعات توقف كمتر از نيم ساعت محاسبه نخواهد شد و سي دقيقه به بالا يك ساعت محسوب مي‌گردد.

‌تبصره 4 - در مواردي كه هواپيما بدون جهت قانوني و يا ضرورت فني بيش از يك ماه در فضاي باز يا بيش از يكه هفته در آشيانه توقف نمايد و از‌طرف مالك و يا متصدي حمل و نقل و يا خلبان هواپيما هيچگونه مراجعه و اعلامي نشود و يا ترتيب پرداخت بدهي بابت خدمات مقرر در اين قانون‌را ندهد سازمان هواپيمايي كشوري مجاز است نسبت به جابجا كردن هواپيما پس از مدتهاي مذكور نسبت به ضبط آن ظرف سه ماه اقدام نمايد، هر گونه‌هزينه جابجايي هواپيما به عهده مالك آن خواهد بود.

‌ماده 5 - بهاي خدمات روشنايي

‌براي هر دفعه استفاده هواپيماهاي مشمول اين قانون از سيستم روشنايي، وجوه زير دريافت مي‌گردد.

‌الف: در فرودگاه بين‌المللي مهرآباد 7000 (‌هفت هزار) ريال

ب: در ساير فرودگاه‌هاي رديف الف ماده 2 5000 (‌پنج هزار) ريال

ج: در فرودگاه‌هاي رديف ب و ج ماده 2 3000 (‌سه هزار) ريال

‌د: براي هر بار حركت در محوطه فرودگاه كه

‌منجر به برخاستن هواپيما نگردد و ليكن از

‌قسمتي از وسائل روشنايي استفاده نمايد. 2000 (‌دو هزار) ريال

‌ماده 6 - بهاي استفاده از وسائل ناوبري و مخابراتي و سرويسهاي مراقبت پرواز در پروازهاي عبوري بدون توقف در ايران از هر هواپيماي مشمول‌اين قانون وجوه زير دريافت مي‌گردد

‌الف: از هواپيماهاي با حداكثر وزن مجاز كمتر از 10000 (‌ده هزار) كيلوگرم وجهي دريافت نمي‌شود

ب: هواپيماهاي از 10000 (‌ده هزار) كيلوگرم تا 50000 (‌پنجاه هزار) كيلوگرم 5000 (‌پنج هزار) ريال

ج - هواپيماهاي از 50000 (‌پنجاه هزار) كيلوگرم تا 100000 (‌يك صد هزار) كيلوگرم 7000 (‌هفت هزار) ريال

‌د: هواپيماهاي از 100000 (‌يك صد هزار) كيلوگرم به بالا 20000 (‌بيست هزار) ريال

‌ماده 7 - عوارض فرودگاهي

‌از مسافر خارجي غير ترانزيت در موقع ترك ايران مبلغ 750 (‌هفت صد و پنجاه) ريال بابت عوارض فرودگاهي دريافت مي‌گردد.

‌ماده 8 - هزينه صدور گواهينامه ثبت وسائل پروازي براي هر دفعه صدور گواهينامه ثبت و تابعيت وسائل پروازي وجوه مندرج در جدول زير اخذ‌مي‌گردد

---------------------------------------------------------------------

حداكثر وزن هواپيما عوارض به ريال

---------------------------------------------------------------------

‌الف: تا 2750 (‌دو هزار و هفتصد و پنجاه) كيلو گرم 10000 (‌ده هزار) ريال

ب: تا 5700 (‌پنج هزار و هفتصد) كيلوگرم 20000 (‌بيست هزار) ريال

ج: تا 12500 (‌دوازده هزار و پانصد) كيلوگرم25000 (‌بيست و پنج هزار) ريال

‌د: تا 45000 (‌چهل و پنج هزار) كيلوگرم 50000 (‌پنجاه هزار) ريال

ه: بيش از 45000 (‌چهل و پنج هزار) كيلوگرم75000 (‌هفتاد و پنج هزار) ريال

---------------------------------------------------------------------

‌تبصره 1 - در صورتي كه مالك وسيله پروازي تغيير كند گواهينامه ثبت بايد طبق مقررات آيين‌نامه ثبت و تابعيت وسائل پروازي به نام مالك جديد‌صادر گردد و هزينه مربوطه از مالك جديد دريافت مي‌گردد

‌ماده 9 - هزينه صدور گواهينامه صلاحيت پرواز وسائل پروازي

‌براي بازرسي و صدور گواهينامه صلاحيت پرواز نسبت به وسائل پروازي كه در ايران به ثبت رسيده است وجوه زير دريافت مي‌شود.

---------------------------------------------------------------------

1 - هواسر (‌گلايدر - بالن) وزن حداكثر تا 1000 ( هزار) كيلوگرم 10000

(‌ده هزار) ريال

---------------------------------------------------------------------

بيش از 1000 ( هزار) كيلوگرم 15000 (‌پانزده هزار) ريال

---------------------------------------------------------------------

2 - ساير انواع هواپيماها حداكثر وزن تا 2750 (‌دو هزار و هفتصد

و پنجاه) كيلوگرم 30000 (‌سي هزار) ريال

حداكثر وزن تا 5700 (‌پنج هزار و هفتصد)

كيلوگرم 75000 (‌هفتاد و پنج هزار ريال)

حداكثر وزن تا 12500 (‌دوازده هزار و پانصد)

كيلوگرم 90000 (‌نود هزار) ريال

كيلو گرم به بالا حداكثر وزن از 12500 (‌دوازده

هزار و پانصد) نسبت به هر يك هزار كيلو گرم

مبلغ چهار صد ريال و كمتر از يك هزار كيلوگرم

يك هزار كيلوگرم محسوب است.

----------------------------------------------------------------------

‌تبصره: هزينه صدور گواهينامه صلاحيت پرواز موقت كمتر از يك هفته فقط براي يك بار مجاني خواهد بود و براي دفعات بعد و يا مدت موقت‌بيشتر از يك هفته مطابق با جدول ماده 9 دريافت مي‌گردد.

‌ماده 10 - هزينه تمديد اعتبار گواهينامه صلاحيت پرواز

‌الف: وجوهي كه براي تمديد اعتبار گواهينامه صلاحيت پرواز هر وسيله پروازي تعلق مي‌گيرد معادل وجوهي است كه طبق ماده 9 قانون بايد‌پرداخت شود.

ب: وجوه مقرر در بند الف براي تمديدهاي موقت بيش از يك هفته مي‌باشد و در مورد تمديدهاي موقت كمتر از يك هفته فقط يك بار وجهي‌دريافت نخواهد شد و براي دفعات بعد وجوه مقرر در ماده 9 دريافت مي‌گردد.

‌ماده 11 - هزينه صدور و تمديد اعتبار گواهينامه‌هاي خلباني و ساير پرسنل هواپيمايي

----------------------------------------------------------------------

‌به منظور آزمايش و صدور گواهينامه‌هاي خلباني و ساير گواهينامه‌هاي فني هواپيمايي وجوه مندرج در جدول زير دريافت مي‌گردد.

----------------------------------------------------------------------

رديف خلبان و خدمه آزمايش آزمايش تمديد شناسايي

پرواز زميني پروازي گواهينامه گواهينامه خارجي

----------------------------------------------------------------------

1 گواهينامه

خلباني شخصي 2500 ريال 2000 ريال 800 ريال 1500 ريال

2 گواهينامه

بازرگاني 5000 ريال 2500 ريال 500 ريال 3000 ريال

3 گواهينامه

حمل و نقل 7000 ريال 5000 ريال 1000 ريال 4000 ريال

4 گواهينامه

خلباني هواسر

(‌گلايدر) 500 ريال 1000 ريال 200 ريال 3000 ريال

5 گواهينامه

مهندسي پرواز 5000 ريال 4000 ريال 500 ريال 2750 ريال

6 گواهينامه

‌ساير خدمه پرواز 1000 ريال - 500 ريال 800 ريال

7 درج اختيار و

‌و امتياز مخصوص

‌در گواهينامه هر

مرتبه 2000 ريال 2000 ريال - 1500 ريال

8 اجازه‌نامه هر

موقت گواهينامه

خلباني 2000 ريال 2500 ريال 1000 ريال 1000 ريال

----------------------------------------------------------------------

رديف گروه آزمايش تمديد شناسايي اعتبار

زميني زميني گواهينامه گواهينامه خارجي

----------------------------------------------------------------------

1 گواهينامه مكانيك هواپيما 1500 ريال 300 ريال 1000 ريال

2 گواهينامه آلات دقيق

الكترونيك و الكتريك 1500 ريال 300 ريال 1000 ريال

3 درج اختيار مخصوص

گواهينامه هر مرتبه 1000 ريال - 750 ريال

4 اجازه‌نامه موقت

مكانيك هواپيما،

آلات دقيق، الكترونيك و

الكتريك 1200 ريال 700 ريال 1200 ريال

----------------------------------------------------------------------

 

‌تبصره 1 - براي صدور تأييديه هر نوع گواهينامه 300 (‌سيصد) ريال

‌تبصره 2 - براي صدور المثني هر نوع گواهينامه بار اول 1000 ( هزار) و براي دفعات بعد هر بار 1500 (‌يك هزار و پانصد) ريال

‌تبصره 3 - براي آزمايش پروازي چنانچه از هواپيماي دولتي استفاده گردد وجوه مندرج در جدول زير دريافت مي‌گردد.

‌الف: هواپيماي يك‌موتوره ساعتي 15000 (‌پانزده هزار) ريال

ب: هواپيماي دوموتوره ساعتي 25000 (‌بيست و پنج هزار) ريال

ج: هواپيماي دوموتوره جت ساعتي 30000 (‌سي هزار) ريال

‌د: پرواز با دستگاه مخصوص (‌لينك) ساعتي 5000 (‌پنج هزار) ريال

‌ماده 12 - عوارض متفرقه

‌الف: حق اشتراك كتاب اطلاعات هوانوردي (AIP) 3000 (‌سه هزار) ريال

ب: ارسال اصلاحيه‌هاي بعدي كتاب فوق ساليانه براي هر نسخه 1500 (‌يك هزار و پانصد) ريال

ج: صدور گواهينامه ايجاد باند يا فرودگاه خصوصي 2500 (‌دو هزار و پانصد) ريال

‌د: صدور پروانه بهره‌برداري هوايي موضوع ماده 17 قانون هواپيمايي كشوري مصوب سال 1328 100000 (‌صد هزار) ريال

ه: صدور اجازه‌نامه تأسيس آموزشگاه‌هاي تعليماتي هواپيمايي با رعايت مفاد ماده 17 قانون هواپيمايي كشوري مصوب سال 1328 200000(‌بيست هزار) ريال

‌و: صدور اجازه‌نامه پروازهاي بازرگاني موضوع قسمت اخير ماده 17 قانون هواپيمايي كشوري مصوب سال 1328 25000 (‌بيست و پنج‌هزار) ريال

‌ز: صدور اجازه‌نامه تعميرگاه‌هاي فني هواپيما 40000 (‌چهل هزار) ريال

ح: اضافه كردن اختيارات تعميرگاه فني هواپيما 10000 (‌ده هزار) ريال

‌فصل چهارم - معافيت‌ها

‌ماده 13 - علاوه بر معافيت‌هاي مندرج در متن اين قانون در موارد زير بهاي خدمات و هزينه‌هاي مندرج در اين قانون دريافت نمي‌گردد:

‌الف: هواپيماهاي متعلق به دولت كه به منظورهاي غير بازرگاني پرواز مي‌نمايند.

ب: هواپيماهاي متعلق به رؤساي كشورها يا مقامات دولتي دعوت شده به وسيله دولت ايران و نمايندگان سياسي و وابسته‌هاي سفارتخانه‌هاي‌مقيم ايران كه به منظور غير بازرگاني پرواز مي‌نمايند.

ج - هواپيماهايي كه بنا به توصيه يكي از سازمانهاي دولتي ايران به منظور همكاريهاي نظامي يا اقتصادي يا كشاورزي و غيره در فرودگاه‌هاي ايران‌به پرواز غير انتفاعي مبادرت مي‌نمايند.

‌د: هواپيماهايي كه به منظور تجسس و نجات در موارد سانحه در ايران پرواز مي‌نمايند.

ه: پروازهاي آزمايشي كه بنا به دستور سازمان هواپيمايي كشوري به منظور احراز صلاحيت پرواز هواپيما صورت مي‌گيرد.

‌و: فرودهايي كه بنا به دستور مقامات صلاحيتدار ايران به منظور كنترل پرواز صورت مي‌گيرد.

‌ز: حق اشتراك كتاب اطلاعات هواپيمايي كشوري (AIP) و حق تمديد آن در مورد سازمانهاي دولتي ايران و مقامات دولتي هواپيمايي كشورهاي‌خارجي

ح: عوارض صدور و تمديد گواهينامه براي كاركنان سازمان هواپيمايي كشوري.

‌ماده 14 - ده‌درصد از درآمد حاصل از اجراي اين قانون جهت تأمين قسمتي از هزينه‌هاي رفاهي كارمندان سازمان هواپيمايي كشور تشخيص داده‌خواهد شد كه آيين‌نامه مربوطه ظرف 2 ماه توسط سازمان هواپيمايي كشوري تهيه و به تصويب دولت خواهد رسيد.

‌ماده 15 - از تاريخ تصويب اين قانون تعرفه جديد عوارض فرود و توقف و ساير خدمات و عوارض مربوط به گواهينامه‌هاي فني و هواپيماها و‌كاركنان پرواز مصوب 1346 و ساير مقررات مغاير با اين قانون ملغي است.