‌قانون حضانت فرزندان صغير يا محجور به مادران آنها

‌ماده واحده - حضانت فرزندان صغير يا محجوري كه پدرانشان به مقام والاي شهادت رسيده و يا فوت شده باشند با مادران آنها خواهد بود و هزينه‌متعارف زندگي اين فرزندان چنانچه از اموال خودشان باشد در اختيار ولي شرعي است و اگر از طريق بودجه دولت يا از بنياد شهيد پرداخت مي‌شود در‌اختيار مادرانشان قرار مي‌گيرد مگر آنكه دادگاه صالح در موارد ادعاي عدم صلاحيت مادر حكم صلاحيت بكند.

‌تبصره 1 - مقصود از محجور در اين قانون مجنون يا سفيه است كه حجرش متصل به صغر باشد.

‌تبصره 2 - ازدواج مادراني كه در ماده واحده ذكر شده است، مانع از حق حضانت آنها نمي‌گردد.

‌تبصره 3 - حدود هزينه متعارف توسط دادگاه معين و به مادر يا نماينده قانوني او پرداخت خواهد شد.

‌تبصره 4 - در مواردي كه تعيين حدود هزينه متعارف يا عدم صلاحيت مادر به فرزندان شهدا در دادگاه مطرح باشد بنياد شهيد موظف است‌كارشناس خود را به دادگاه معرفي كند.

‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه روز يكشنبه ششم مرداد ماه يك هزار و سيصد و شصت و چهار مجلس شوراي اسلامي‌تصويب و در تاريخ 1364.5.13 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.