‌‌

‌قانون اعزام دانشجو به خارج از كشور

‌فصل اول: كليات

‌ماده 1 - به منظور كمك به تأمين نيروي انساني متعهد متخصص مورد نياز كشور و شناخت نوآوريهاي علمي دنيا آشنايي با آخرين تجربيات‌كشورهاي خارجي در زمينه‌هاي مختلف علمي، فني و تخصصي، وزارت فرهنگ و آموزش عالي كه در اين قانون "‌وزارت" ناميده مي‌شود، اقدام به‌اعزام دانشجو به خارج از كشور مي‌نمايد.

‌ماده 2 - اعزام شوندگان بايد داراي شرايط زير باشند:

‌الف - ايمان و اعتقاد به اسلام، نظام جمهوري اسلامي، قانون اساسي و ولايت فقيه.

ب - تقوا، كه نشانه آن انجام واجبات و اجتناب از محرمات است.

ج - عدم وابستگي به احزاب و گروههاي ملحد و محارب.

‌تبصره - اقليتهاي ديني مصرح در قانون اساسي، از شرط ايمان و اعتقاد به اسلام مستثني هستند.

‌ماده 3 - اعزام دانشجويان پسر، كه داراي مدرك تحصيلي ليسانس و بالاتر هستند با در نظر گرفتن ظرفيت دانشگاههاي كشور و امكانات ارزي،‌رشته‌هاي مورد نياز و كاملاً ضروري صورت خواهد گرفت. وزارت هر سال يك بار اين موارد را تعيين خواهد كرد. در شرايط مساوي اولويت با‌ليسانسيه‌هاي متأهل مي‌باشد.

‌تبصره 1 - زنان ليسانس و بالاتر با توجه به ساير ضوابط مندرج در اين قانون، تنها در صورتي كه ازدواج كرده باشند و در معيت همسر خويش‌مي‌توانند داوطلب اعزام شوند.

‌تبصره 2 - به منظور افزايش ظرفيت پذيرش دانشگاهها وزارت برنامه و بودجه موظف است معادل مبلغ صرفه‌جويي ارزي كه در اثر اين قانون‌انجام مي‌گيرد، بودجه ارزي دانشگاهها را اضافه نمايد، بر اين مبنا وزارت علاوه بر بودجه مربوط به توسعه دانشگاهها موظف است معادل صرفه‌جويي‌را در جهت توسعه دانشگاهها مصرف نمايد.

‌ماده 4 - وزارت موظف است هر سال رأساً تعدادي از فارغ‌التحصيلان را كه داراي مدرك ليسانس يا بالاتر مي‌باشند به عنوان بورسيه براي كسب‌تخصصهاي لازم در رشته‌هاي ضروري، به خارج از كشور اعزام كند. همچنين اعزام بورسيه‌هاي وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتي ديگر كه تحصيلات يا‌تحقيقاتشان منجر به اخذ مدرك دانشگاهي مي‌شود، با توجه به ضوابط اين قانون و لزوم اخذ تخصص در رشته‌هاي ضروري از طريق وزارت صورت‌مي‌گيرد.

‌ماده 5 - مؤسسات، شركتهاي خصوصي و افراد حقيقي در صورت تحصيل ارز از طريق قانوني، مي‌توانند با توجه به شرايط و مقررات اين قانون تا2% ارز خود را به اعزام دانشجو اختصاص دهند.

‌ماده 6 - وزارت موظف است فهرست اسامي دانشگاههاي دنيا را كه به لحاظ علمي داراي اعتبار لازم بوده و به لحاظ اخلاقي بالنسبه واجد‌صلاحيت باشند تهيه و به داوطلب اعلام نمايد و فقط پذيرشهاي تحصيلي اين دانشگاهها را به رسميت بشناسد و دانشجويان موضوع اين قانون را‌منحصراً به آنها اعزام كند.

‌فصل دوم: امتحان اعزام و نحوه گزينش

‌ماده 7 - انتخاب داوطلبان به صورت زير انجام مي‌گيرد:

‌الف - صلاحيت علمي افراد بر اساس سوابق دانشگاهي متقاضي و آزمون علمي تعيين مي‌شود چنانچه تعداد داوطلب بيش از تعداد مورد نياز‌باشد اولويت افراد بر حسب صلاحيت علمي خواهد بود.

ب - صلاحيت اخلاقي داوطلبان با توجه به مقررات ماده 2 توسط يك هيأت بررسي صلاحيت اخلاقي مورد بررسي قرار مي‌گيرد.

‌ماده 8 - وزارت موظف است كلاسهايي جهت تقويت زبانهايي كه تدريس آن در ايران امكان‌پذير است و آموزش مسائل اخلاقي و اجتماعي براي‌دانشجوياني كه براي اعزام قبول شده‌اند، داير نمايد.

‌فصل سوم: هزينه تحصيل و پروانه ارزي و تعهدات مربوط به آنها

‌ماده 9 - دولت موظف است تا زماني كه نياز كشور رفع نشده است و داوطلبان واجد شرايط، به ترتيب مذكور در اين قانون وجود دارند،‌اعتبار لازم‌براي بورس و وام تحصيلي را در بودجه كل كشور منظور و نيز سهميه ارزي مربوط را پيش‌بيني كند.

‌تبصره - ميزان بورس و وام تحصيلي به هر يك از دانشجويان و همچنين مبلغ ارز هر يك از دانشجويان مشغول تحصيل در خارج از كشور،‌همه‌ساله با پيشنهاد وزارت و تصويب هيأت وزيران تعيين مي‌شود.

‌ماده 10 - متناسب با ميزان بودجه و رعايت آيين‌نامه‌هاي مربوط، دولت هر سال علاوه بر دانشجويان ممتاز به تعدادي از دانشجويان اعزامي كه‌امكان تأمين هزينه‌هاي تحصيلي خود را نداشته باشند در قبال اخذ تعهد رسمي، بورس يا وام تحصيلي اعطاء مي‌نمايد.

‌تبصره - اعطاي كليه بورسهاي آموزشي (‌اعم از بورسهاي دولتي و بورسهايي كه كشورهاي ديگر در اختيار دولت ايران مي‌گذارند) و نيز وام‌تحصيلي از طريق وزارت انجام مي‌گيرد.

‌ماده 11 - كساني كه با استفاده از بورس تحصيلي دولت به خارج مي‌روند بايد متعهد شوند و تضمين بسپارند كه دو برابر و حداكثر ده سال و كساني‌كه از وام استفاده مي‌كنند، 1.5 برابر و حداكثر 8 سال و كساني كه از ارز تحصيلي استفاده مي‌نمايند برابر مدتي كه در خارج از كشور تحصيل كرده‌اند و‌حداكثر 6 سال، در محلي كه وزارت مربوطه تعيين مي‌كند خدمت كنند.

‌ماده 12 - دانشجوياني كه از بورس و يا وام كامل تحصيلي استفاده مي‌كنند، فقط مي‌توانند اشتغال به كارهاي علمي داشته باشند. دانشجويان ديگر‌نيز فقط با اجازه سرپرستي مي‌توانند به كارهايي بپردازند كه مغاير با شؤون و وظايف اسلامي نباشد و موجب عدم موفقيت آنها در تحصيل نگردد.

‌ماده 13 - ارز تحصيل تنها به كساني تعلق مي‌گيرد كه مطابق مقررات اين قانون براي ادامه تحصيل به خارج از كشور، اعزام شوند.

‌تبصره - دانشجوياني كه قبل از تصويب اين قانون اعزام شده‌اند مشمول اين ماده نبوده و در اين مورد طبق ضوابط گذشته با آنان رفتار خواهد شد.

‌ماده 14 - مشمولان نظام وظيفه به شرط عدم غيبت با سپردن تعهد مي‌توانند جهت ادامه تحصيل طبق ضوابط وزارت به خارج اعزام شوند.

‌فصل چهارم: سرپرستي دانشجويان

‌ماده 15 - به منظور حل مشكلات و نظارت و سرپرستي و مراقبت كامل دانشجويان ايراني در خارج از كشور، به تناسب نياز، سرپرست يا‌سرپرستاني به رياست يكي از آنان تعيين و به كشورهاي مختلف اعزام مي‌شوند. سرپرستان و رؤساي سرپرستي به پيشنهاد وزير فرهنگ و آموزش عالي‌و حكم وزير امور خارجه منصوب مي‌گردند.

‌ماده 16 - سرپرستي ضمن رعايت مصالح سياست خارجي و هماهنگي با نمايندگي وزارت امور خارجه ملزم به اجراي دستورالعملها و مقررات‌وزارت فرهنگ و آموزش عالي در رابطه با امور تحصيلي و اخلاقي دانشجويان مي‌باشد.

‌تبصره - چگونگي ارتباط اداري و مالي سرپرستي با نمايندگي وزارت امور خارجه و بر طبق آيين‌نامه‌اي خواهد بود كه به تصويب وزير فرهنگ و‌آموزش عالي و وزير امور خارجه مي‌رسد.

‌ماده 17 - شرايط سرپرستان به قرار زير است:

‌الف - ايمان و اعتقاد به اسلام و ولايت فقيه، نظام جمهوري اسلامي و قانون اساسي.

ب - تقوا، كه نشانه آن انجام واجبات و اجتناب از محرمات است.

ج - تأهل.

‌د - داشتن حداقل مدرك ليسانس يا معادل آن.

ه - توانايي كافي براي انجام وظايف سرپرستي.

‌و - آشنايي لازم به زبان دانشگاهي كشور محل مأموريت و يا يكي از زبانهاي بين‌المللي رايج در آن كشور.

‌ز - داشتن حداقل سه سال سابقه كار در امور آموزشي و فرهنگي.

‌تبصره - وزارت مي‌تواند از علماي حوزه‌هاي علميه كه به جز بند "‌ز" ساير شرايط را دارا باشند جهت سرپرستي انتخاب نمايد.

‌ماده 18 - وظايف سرپرستان به شرح زير است:

‌الف - كمك و راهنمايي به دانشجويان در تهيه مسكن.

ب - بررسي وضع علمي و اخلاقي دانشگاههاي كشور محل خدمت و تهيه گزارشهاي لازم سالانه از آنها براي وزارت فرهنگ و آموزش عالي.

ج - نظارت بر امور تحصيلي دانشجويان و اخلاق و رفتار آنان.

‌د - ارسال گزارش از وضع تحصيلي و اخلاق و رفتار دانشجويان به وزارت فرهنگ و آموزش عالي در هر سال يا نيمسال يا فصل بر حسب نظام‌تحصيلي دانشگاه محل.

ه - همكاري در اخذ پذيرش داوطلباني كه از طرف وزارت فرهنگ و آموزش عالي معرفي مي‌شوند.

‌و - نظارت بر وضع اخلاقي و اعتقادي بر تحصيلي ساير دانشجويان كه در محل مأموريت سرپرستي به تحصيل اشتغال دارند.

‌ز - دانشجويان مشمول بند "‌و" در صورت تأييد سرپرستي جز مزاياي ارزي از ساير مزايا برخوردار مي‌شوند.

‌ماده 19 - تحصيل فرزندان افرادي كه به صورت مجاز در كشور خارجي زندگي مي‌نمايند بلامانع بوده و سرپرستي موظف است به كار آنان نظارت‌داشته باشد.

‌ماده 20 - وزارت موظف است مطابق آيين‌نامه‌هاي مربوط پس از وصول گزارش سرپرستي‌ها و رسيدگي به وضع دانشجوياني كه از حيث اخلاق و‌رفتار شايستگي ندارند و يا در تحصيلات، پيشرفت لازم را حاصل نكرده‌اند با تذكر قبلي نسبت به قطع بورس، وام تحصيلي و يا ارز تحصيلي آنان اقدام‌نموده و از تمديد مجوز خروج تحصيلي ايشان خودداري نمايد.

‌ماده 21 - وزارت موظف است ظرف سه ماه آيين‌نامه مربوط به موارد زير را تهيه و به تصويب وزير فرهنگ و آموزش عالي برساند:

1 - ارز تحصيلي

2 - حداكثر مدت اقامت و اشتغال به تحصيل

3 - طي دوره‌هاي كارآموزي و تخصصي

4 - مقررات مربوط به مشروط شدن و تجديد درسها

5 - مسائل مربوط به چگونگي تحصيل در دانشگاههاي خارج

6 - ضوابط مربوط به مراعات اصول اخلاقي و عقيدتي

7 - مشموليت نظام وظيفه

‌ماده 22 - از تاريخ تصويب اين قانون، كليه قوانين و مقررات مغاير با اين قانون لغو مي‌گردد.

قانون فوق مشتمل بر بيست و دو ماده و هشت تبصره در جلسه يكشنبه بيست و پنجم فروردين ماه يك هزار و سيصد و شصت و چهار مجلس‌شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 1364.2.5 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.

 

 

 

www.wakilmodafe.com