‌قانون الحاق ماده واحده به قانون گذرنامه مصوب 1351.12.10

‌ماده واحده - براي صدور گذرنامه جهت رانندگان و كمك‌رانندگان ترانزيت علاوه‌بر مقررات قانون گذرنامه رعايت موارد زير الزامي است:

1 - ارائه معرفي‌نامه كتبي از بنگاهها، مؤسسات و شركتهاي مسافربري يا باربري كه از طرف وزارت راه و ترابري فعاليت آنها مجاز شناخته شده‌است دائر بر اشتغال متقاضي در بنگاه يا مؤسسه و يا شركتهاي مزبور به شغل رانندگي يا كمك‌رانندگي كه توسط دفتر اسناد رسمي گواهي امضاء شده‌باشد.

2 - ارائه تعهدنامه مبني بر عدم اشتغال به شغل ديگري غير از رانندگي يا كمك‌رانندگي كه توسط دفتر اسناد رسمي گواهي امضاء شده باشد.

3 - ارائه برگ عدم محكوميت مؤثر كيفري.

4 - ارائه برگ عدم اعتياد به مواد مخدر از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي.

‌تبصره 1 - صدور گذرنامه براي رانندگان يا كمك‌رانندگان موضوع اين قانون كه داراي محكوميت مؤثر كيفري هستند ولي از تاريخ پايان محكوميت‌ايشان 2 سال گذشته باشد به شرط معيل بودن با رعايت ديگر موارد فوق مجاز مي‌باشد.

‌تبصره 2 - در صورت ثبوت تخلف نسبت به بند 1 و 2 اين ماده، در دادگاه صالح راننده و كمك‌راننده متخلف با رعايت شرايط و امكانات خاطي و‌دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد و درجات تعزير به مدت پنج الي ده سال از مسافرت به خارج به عنوان راننده و‌كمك‌راننده ترانزيت محروم مي‌شود.

‌در صورتي كه تخلف، مربوط به صدور معرفي‌نامه خلاف باشد صادركننده معرفي‌نامه خلاف از طرف شركت يا مؤسسه يا بنگاه موضوع بند 1 اين ماده،‌با رعايت شرايط و امكانات خاطي و دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد به مجازات تعزيري محكوم مي‌شود.

‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علني روز يكشنبه يازدهم دي ماه يك هزار و سيصد و شصت و هفت مجلس شوراي اسلامي تصويب و در‌تاريخ 1367.10.20 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.