وقتی «تجزیه‌طلب»، «فعال حقوق‌بشر» نامیده می‌شود
تاریخ : 2 اسفند 1393
تنظیمات متن :
رنگ پشت متن
سایز متن
21
خبرگزاری فارس- رضا دهقانی: اگر تروریسم در اروپا باشد، باید مقابل آن ایستاد، اگر آمریکایی‌ها، در گوانتانامو زندانیان را به این احتمال که شاید عضو گروه‌های تروریستی باشند شکنجه‌های وحشتناک بدهند، البته امری ضروری است و برای امنیت جامعه لازم است.
اگر تروریست‌ها، در شارلی ابدو تیراندازی کنند، خطرناک هستند و باید کشته شوند.
حملات هوایی آمریکایی‌ها و غربی‌ها علیه تروریسم داعش در عراق و سوریه قهرمانانه است. تروریست‌های داعش هرجا باشند، باید کشته شوند، چون برای بشریت و انسانیت خطرناک هستند.
این یک قاعده کلی است، همه جا تروریسم، وحشیانه وارد عمل می‌شود و بی گناهان را می‌کشد و در همه نقاط دنیا نیز ساز و کار برخورد با این پدیده مشخص است.
اما گویی یک جا، معادله به هم می‌ریزد و تروریست‌ها، با نام فعالان سیاسی و مبارزان آزادی توصیف می‌شوند و از آن‌ها با نام قهرمان ملی یاد می‌شود. کمیته‌های موسوم به حقوق بشر، رسانه‌های غربی، اپوزیسیون، شیون سر می‌دهند و باز داستان قدیمی شروع می شود. هرکسی ضد جمهوری اسلامی ایران باشد، حتی اگر تروریست هم باشد، او فعال سیاسی و فعال حقوق بشر خواهد بود.
موضوع از این قرار است که طی چند روز گذشته، رسانه‌ها و اپوزیسیون خارج‌نشین، حمایت از یک عضو گروهک تروریستی «پژاک» را که به اتهام حمله مسلحانه به مرزبانان، به اعدام محکوم شده است در دستور کار خود قرار داده‌اند.
حمایت رسانه‌هایی چون بی بی سی، دویچه وله، رادیو فردا و بسیاری دیگر از رسانه‌های غربی و اپوزیسیون از این عنصر گروهک تروریستی پژاک، در حالی است که این گروهک در بهمن سال 1387 در لیست گروه‌های تررویستی آمریکا نیز قرار گرفته است.
چگونه می‌شود که اگر گروهک «پ ک ک» در ترکیه اقدامات مسلحانه انجام دهد، تروریستی است اما شاخه ایرانی آن – پژاک- آزادی‌خواه و به دنبال حقوق بشر است؟
علاوه بر این رسانه‌ها، بسیاری از کمیته‌های موسوم به حقوق بشری، فعالیت خصمانه خود را شروع کرده‌اند و اعدام این تررویست را محکوم می‌کنند.
نکته بسیار عجیب‌تر در این جاست، که همین رسانه‌ها همواره داعیه ملی‌گرایی دارند، اما اکنون از یک فرد تجزیه‌طلب، حمایت می‌کنند.
بارها، دو گانه برخورد کردن‌های عجیب را از دولتمردان و نهادهای حقوق بشری دیده‌ایم، ما از اینکه، یک عضو گروه تروریستی قهرمان نامیده شود و از او به عنوان فعال حقوق بشر یاد شود، تعجب نمی‌کنیم، حتی اگر پدرخوانده همه آن‌ها یعنی آمریکا نیز این گروه را ذیل گروه‌های تروریستی قرار داده باشد.
جنایت‌های گروهک «پژاک» به حدی است که احتیاجی به اثبات تروریست بودن این گروهک نباشد، مرزبانان هر کشوری، بین تمامی گروه‌ها، فارق از جناح‌های سیاسی و اختلافات داخلی، محترم هستند و جان آن‌ها عزیز است. حمله به آن‌ها، نیز با انزجار عمومی مردم رو به رو می‌شود.
اینکه امثال بی بی سی و دویچه وله، از تجزیه طلبان حمایت کنند، در ادامه سابقه تاریخی دولت‌های متبوعشان است، اما این حمایت از یک تجزیه طلب برای گروه‌های اپوزیسیون خارج از کشور، جز جدایی بیش از پیششان از مردم، ثمره‌ای دیگر نخواهد داشت.
با این اوصاف سوال مهمی مطرح می‌شود، اگر بر فرض محال، روزی تکفیری‌های داعش جرأت کنند و به سوی مرزهای کشورمان حرکت کنند، آیا باز هم این رسانه‌ها و کمیته‌ها و سازمان‌های غربی و اپوزیسیون از آن‌ها به عنوان فعالان حقوق بشر یاد خواهند کرد؟
انتهای پیام/ص
منبع : فارس‌نیوز
نظرات :